Σύλλογος Δραμινών Φίλων Μουσικής "Ο ΑΡΙΩΝ"

 

    Τριάντα χρόνια Μουσικό Σχολείο Δράμας   του Χρῆστου Δρεμέτσικα 1ου Διευθυντή του Μουσικού Σχολείου Δράμας      Ένα μύθο θα σας πω, ή αν θέλετε μια ιστορία, για το πώς γεννήθηκε πριν τριάντα χρόνια το Μουσικό Σχολείο Δράμας.      Κάποτε λοιπόν, πριν πολλά χρόνια, το 1986 συγκεκριμένα, ήρθε από μακριά και εγκαταστάθηκε στην πόλη μας διορισμένος στη Δημόσια Εκπαίδευση, ένας δάσκαλος της μουσικής. Το πρώτο πράγμα που διαπίστωσε, πριν καν αντικρίσει τα πρώτα χαμογελαστά πρόσωπα στην τάξη, ήταν ο βαθύς πόθος αυτής της ακριτικής γης για τη μουσική παιδεία. Όταν μπήκε δε στην τάξη, βρήκε παιδιά, τρυφερά ανθοφόρα βλαστάρια πανέμορφων και μυρίπνοων λουλουδιών έτοιμα να ξεδιπλώσουν τα πέταλά τους και να σκορπίσουν το άρωμά τους.       Στα πρώτα οκτώ χρόνια που δίδαξε στα σχολεία της πόλης, θυμόταν και ξαναθυμόταν τις καινοτόμες και πρωτοποριακές αντιλήψεις, τις σοφές διδαχές και τη φλόγα του Δραμινού ταλαντούχου συνθέτη και μουσικοπαι...

 

 

του Σπύρου Αμαραντίδη, ιδρυτικού μέλους του συλλόγου Με την γρήγορη οικοδομική ανάπτυξη της Ν. Κρώμνης Δράμας, στα τελευταία κυρίως χρόνια, μία ομάδα φίλων εκεί, σκέφτηκε πως είναι ανάγκη η ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία, ιδίως μεταξύ των νέων κατοίκων. Μ' αυτό το στόχο, η ομάδα αυτή των φίλων, καθιέρωσε «το Γλεντάκι της Γειτονιάς» , με ζωντανές μουσικές, ποτά, χορό και με την προσφορά εδεσμάτων. Στη συνέχεια, όπως ήταν φυσικό, «πλάκωσε» όλη η Δράμα στη γειτονιά για το καθιερωμένο αυτό γλεντάκι κι εκεί εμφανίστηκαν και οι δυσκολίες. Οι συναντήσεις πλέον γινότανε στα ταβερνάκια της περιοχής κυρίως και με καλεσμένους αξιόλογους Δραμινούς μουσικούς και τραγουδιστές. Στους μουσικούς και τραγουδιστές που συμμετείχαν στο γλέντι, η παρέα έκανε δώρο κι από ένα δερμάτινο βιβλίο, που εκτυπώναμε με τα τραγούδια, τη ζωή και το βιογραφικό του τραγουδιστή, που όριζαν κάθε φορά ως το μουσικό τους αφιέρωμα… Για Καζαντζίδη , Γαβαλά , Μπιθικώτση … Με αφορμή λοιπόν αυτές τις συνευρέσεις, αλλά και γ...

  Από πότε οι από αιώνων σκλαβωμένοι Δραμινοί άρχισαν να ασχολούνται με την μουσική είναι άγνωστο. Βέβαια, τα τραγούδια της παράδοσής μας υπήρχαν πάντοτε και αυτά ήταν π ου κράτησαν τον Ελληνισμό αθάνατο, παρά τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούσαν και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Στα βουνά αντιλαλούσε η φλογέρα του βοσκού, στέλνοντας μηνύματα λευτεριάς, ενώ οι ήχοι του νταουλιού πάντα υπήρχαν, και ας έβγαιναν από μια ανάποδη…. κατσαρόλα. Τα στοιχεία περί μουσικής Παιδείας για την Δράμα μας έρχονται από τις αρχές του 1900 με την παρουσία των πολιτιστικών μας συλλόγων της Δράμας, της Χωριστής της Προσοτσάνης, κ.ά. και ιδιαίτερα δια μέσω των Ορφανοτροφείων που δημιουργούνται στη περιοχή μας. Η μουσική στη Δράμα αποκτά την Παιδεία της με την απελευθέρωσή της και με τον ερχομό μουσικοδιδασκάλων που γνωρίζουν από Βυζαντινή μουσική, καθώς επίσης και με τον στρατό μας, ο οποίος έχει στις τάξεις του στρατιώτες ικανούς να συστήσουν την «στρατιωτική μουσική».  Η εφημερίδα «ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ» σ...